SZKOLNY KONKURS LITERACKI

W listopadzie uczniowie II i III etapu edukacyjnego podjęli wyzwanie i wzięli udział w Szkolnym Konkursie Literackim zorganizowanym przez polonistkę Patrycję Cichy.

Ogólnym i nadrzędnym celem konkursu było doskonalenie umiejętności tworzenia wypowiedzi pisemnych wśród uczniów. Podopieczni  mogli doskonalić umiejętność wyszukiwania istotnych informacji w tekstach źródłowych, opracowania planu pracy
i tworzenia wypowiedzi pisemnej na zadany temat i w zadanej formie.

Uczniowie klas IV – VI pod opieką pani Magdy Biniak redagowali wypracowanie pt.: Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie.

Gimnazjaliści wraz z panią Patrycja Cichy zmagali się z rozprawką na temat: Czy zgadzasz się z opinią, że Mowa jest źródłem nieporozumień?

Powstały piękne prace! Organizatorka miała nie lada kłopot z wytypowaniem tych najlepszych.

Poznajcie finalistów Szkolnego Konkursu Literackiego 2014/2015

 Finaliści II etapu edukacyjnego:

I miejsce – Konrad Wasiek, kl. V

II miejsce – Wiktorian Zygalski, kl. VI

III miejsce – Dawid Wittchen, kl. V

Wyróżnienie – Marcin Walkowiak, kl. VI

 Finaliści II etapu edukacyjnego:

I miejsce – Kacper Lórych, kl. I g

II miejsce – Norbert Poniży, kl. I g

III miejsce – Katarzyna Bajonczak, kl. II g

Wyróżnienia – Blanka Laskowska, kl. II g i Marek Nowicki, kl. III g

Zwycięzcy otrzymali gratulacje, dyplomy i nagrody książkowe, w postaci gier oraz długopisy i flamastry.

Gratulujemy!!!

Poznajcie wypowiedzi pisemne zdobywców I miejsc:

Praca Konrada Waśka:

„Przyjaciele” to wiersz napisany przez Adama Mickiewicza. Poznajemy w tym utworze dwoje przyjaciół, którzy mieszkają w „oszmiańskim powiecie”; są to Leszek i Mieszek.

Chłopcy bardzo się lubią. Dzielą się wszystkim, wszędzie chodzą razem, „z tych, co to: gdzie ty, tam ja, co moje, to twoje”.

Z wiersza dowiadujemy się, że scenka rozgrywa się w lesie. Przyjaciele spacerując nagle spotykają groźnego niedźwiedzia. Leszek wspina się na szczyt drzewa, aby się chronić. Mieszek tego nie potrafi i zostaje na ziemi. Prosi Kuma o pomoc, ale nie otrzymuje pomocy. Zwierzę zbliża się do Mieszka, a ten mdleje ze strachu. Po chwili niedźwiedź odchodzi, bo pomyślał, że ofiara już od dawna nie żyje z powodu nieświeżego zapachu „który mógł być skutkiem strachu”. Po chwili Leszek zszedł z drzewa i zapytał kolegę o samopoczucie. Ten odrzekł mu, że poznał przysłowie niedźwiedzie…

W tym wierszu widzimy, że Leszek nie jest dobrym kolegą. To tchórz, ponieważ zostawia towarzysza w niebezpieczeństwie. Bardzo ważne okazują się słowa niedźwiedzia, że „prawdziwych przyjaciół poznajemy w biedzie”. Leszek nie okazał się prawdziwym przyjacielem, bo nie udzielił pomocy Mieszkowi.

Praca Kacpra Lórycha

Zastanawiałem się nad stwierdzeniem, że „Mowa jest źródłem nieporozumień” i myślę, że jest warte omówienia. Mowa jest bardzo ważnym środkiem przekazywania informacji. Dzięki mowie zdobywamy wiedzę, wymieniamy doświadczenia, zwierzamy się… Jednak czasem jedno słowo może doprowadzić do niewyobrażalnych szkód.

Myślę, że źle odebrane słowo może zniszczyć nawet najtrwalszą przyjaźń. Także z książki „Mały Książę” wynika, że wypowiedziane przez lisa słowa są inaczej odebrane przez Małego Księcia. Lis na szczęście wyjaśnił Księciu, że „Dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu”.

Brzydkim źródłem nieporozumień jest plotka. Ludzie dość chętnie przekazują sobie nieprawdziwe historie. Rozpowiadają jakieś domysły czy niesprawdzone informacje. Może do spowodować, ze kogoś się urazi, niesłusznie posądzi…

Człowiek nie jest idealny i zdarza mu się powiedzieć coś niewłaściwego. Dlatego trzeba trzymać język na wodzy i uważać na słowa. Mowa może być bardzo niebezpiecznym narzędziem komunikacji.  

Kropelka do kropelki

Na początku października nasi nauczyciele dostali możliwość wzięcia udziału w konkursie „Kropelka do Kropelki” organizowanym przez Wydawnictwo M&M Consulting przy współpracy z Wojewódzkim Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Poznaniu. Wybrani nauczyciele mogli opracować scenariusz zajęć na temat ochrony wód i racjonalnego gospodarowania zasobami wodnymi. Do konkursu przystąpiły dwie nauczycielki: Pani Anna Łoniewska i Pani Izabela Kmiecik.

25 listopada na stronie internetowej: http://ekoedukator.pl/kropelka-do-kropelki-wyniki-konkursu-2/ zostały ogłoszone wyniki konkursu. Pani Izabela Kmiecik zdobyła II miejsce w kategorii zajęć z Przyrody. W załączniku dołączamy scenariusz zajęć, który zdobył tą właśnie wysoką pozycję.

SCENARIUSZ  ZAJĘĆ

dla dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim

 I.           INFORMACJE OGÓLNE:

1.     Imię i nazwisko prowadzącego:      Izabela Anna Kmiecik

2.    Przedmiot:       Przyroda

3.    Temat zajęć:       Magiczna woda

4.    Klasa:     piąta – II etap edukacyjny

5.    Czas trwania:                  45 minut         

  II.     PLANOWANY PRZEBIEG I STRUKTURA ZAJĘĆ:

 Cel ogólny:

Zapoznanie z podstawowymi właściwości wody i sposobami ich weryfikacji.

Cele szczegółowe:

- uczeń rozpoznaje stany skupienia wody,

- uczeń zna skład chemiczny cząsteczki wody,

- uczeń opisuje podstawowe właściwości cząsteczkowe 3 stanów skupienia wody,

- uczeń omawia wpływ temperatury na stan skupienia i właściwości wody,

- uczeń identyfikuje doświadczanie istnieje napięcia powierzchniowego i zna sposoby jego obniżania,

- uczeń wykonuje doświadczenie potwierdzające istnienie ciśnienia hydrostatycznego.

 Metody:

- pogadanka,

- burza mózgów,

- doświadczenie,

- inscenizacja,

- działania praktyczne.

 Formy:

- praca grupowa,

- praca indywidualna

 Środki dydaktyczne:

Przebrania dla dzieci, lód, woda, 5 przeźroczystych szklanek, szklana bagietka, czajnik elektryczny, lodówka przenośna, farby plakatowe (ew. akwarele), konfetti (z dziurkacza), miska, detergent (płyn do mycia naczyń), butelki plastikowe (około 5 litrowe), duże puste akwarium (około 30 litrowe), lusterko, tablica multimedialna, laptop, prezentacja PowerPoint.

 Szczegółowy przebieg zajęć:

Faza przygotowawcza:

1.         Przywitanie,

2.         Sprawdzenie obecności.

3.         Pytanie do uczniów:

Burza mózgów, pogadanka

Czym jest woda i czy jest człowiekowi niezbędna do życia?

4.         Zapisanie tematu lekcji.

Faza realizacyjna:

1.         Jak zbudowana jest woda?

Pogadanka, burza mózgów.

Krótki wstęp teoretyczny: Woda (jak każda substancja) zbudowana jest z bardzo małych części, jakimi są cząsteczki. Cząsteczka wody zbudowana jest z wodoru i tlenu – rysunek cząsteczki na tablicy multimedialnej (prezentacja: zał. 1). Wzajemne relacje między cząsteczkami wpływają na stan skupienia wody.

·          Przebrane dzieci biegają po klasie truchtem – tak obrazuje się szybkość cząsteczek
w parze wodnej (lotnym stanie wody).

·          Dzieci stoją i bujają się szybko – tak obrazuje się szybkość cząsteczek w cieczy wodzie (stan ciekły).

·          Dzieci stoją, trzymają się za ręce i delikatnie się bujają – obrazowanie uporządkowania w lodzie (stan stały wody)

Pytanie do uczniów: W ilu stanach skupienia może występować woda i jak szybko poruszają się cząsteczki w danych stanach skupienia?

Uczniowie: Woda występuje w trzech stanach skupienia. W gazie, parze wodnej, cząsteczki poruszają się szybko i bez ustalonych kierunków. W cieczy, cząsteczki ułożone są równo od siebie i poruszają się wolniej niż w gazie. W stanie stałym, lodzie, cząsteczki poruszają się bardzo wolno.

2.         Jakie właściwości może mieć woda?

Krótki wstęp teoretyczny (podczas oczekiwania na zimną wodę): Woda w obrębie jednego stanu skupienia może mieć różne właściwości. Ciepła woda może mieć mniejsza gęstość niż zimna woda.

Przygotowujemy dwie szklanki z wodą, po ok 100ml wody w każdej szklance. Do jednej szklanki dodajemy trochę sproszkowanej farby w niebieskim kolorze, do drugiej w kolorze czerwonym. Jedną szklankę wkładamy do zamrażarki na około 15minut, a drugą wykładamy na ciepły kaloryfer. Następnie przelewamy wodę z ciepłej szklanki do zimnej – delikatnie, najlepiej wzdłuż szklanej bagietki (prezentacja: zał. 1).

Obserwacja: kolory wody się nie mieszają, powstają dwie warstwy – niebieska (od dołu)
i czerwona (od góry).

Pytanie do uczniów: Co się stało, że obie wody się nie zmieszały?

Uczniowie: Ciepła woda ma mniejszą gęstość niż woda zimna, dlatego ciepła woda wypłynęła na powierzchnię. Delikatne wlewanie ciepłej wody do zimnej zapobiegło mieszaniu się obu wód o różnych temperaturach.

3.         Jak zmienić stan skupienia wody?

Uczniowie wylewają wodę do trzech szklanek. Wodę z jednej szklanki wlewają do czajnika elektrycznego, do drugiej szklanki wkładamy kilka kostek lodu z lodówki, a trzecią szklankę z wodą pozostawiamy bez zmian. Włączamy czajnik elektryczny, obserwujemy co dzieje się z wodą – zaczynają pojawiać się pęcherzyki powietrza, a następnie woda zaczyna wrzeć. Przykładamy lusterko nad parę wodą – gaz zaczyna się skraplać do wody. Obok stawiamy szklankę z lodem z lodówki.

Pytanie do uczniów: Co wpływa na stan skupienia wody?

Uczniowie: Temperatura, w której woda się znajduje.

Pytanie do uczniów: Jak nazywają się podstawowe procesy zachodzące w wszystkich próbkach wody?

Uczniowie: Proces przechodzenia z cieczy w gaz to parowanie, z gazu w ciecz – skraplanie,
z cieczy w stan stały – krzepnięcie, z stanu stałego w ciecz – topnienie.

4.         Czy woda się lepi?

Uczniowie wkładają ręce do miski z wodą. Obserwacja: nasze ręce stają się mokre, a woda spadają z nich tworzy regularne krople, które odrywają się z powierzchni ręki.

Do miski wsypujemy przygotowane wcześniej konfetti z dziurkacza. Obserwacja: konfetti pływa po powierzchni wody.

Pytanie do uczniów: Jak to się dzieje, ze konfetti pływa po powierzchni wody, a nie tonie od razu po wpadnięciu do wody?

Uczniowie: Na powierzchni wody znajduje się delikatna warstwa, która nie pozwala drobinkom konfetti od razu zatonąć.

Pytanie do uczniów: Jak nazywa się ta warstwa?

Uczniowie: Jest to siła napięcia powierzchniowego.

Pytanie do uczniów: Czy łatwo takie siły przerwać?

Wlewamy do miski z wodą parę kropel detergentu i delikatnie mieszamy, nie tworząc piany. Wsypane konfetti po chwili tonie w wodzie.

Uczniowie: Napięcie powierzchniowe można obniżyć przerwać dodając odrobiny detergentów.

Pytanie do uczniów: Gdzie człowiek wykorzystuje obniżanie napięcia powierzchniowego przez detergenty?

Uczniowie: Człowiek obniża napięcie powierzchniowe podczas prania ubrań i podczas mycia się.

5.         Jaką siłę ma woda?

Przygotowujemy puste akwarium. Dwie butelki dziurawimy gwoździem, w jednej robimy ok 6 dziur na jednym poziomie około 10 cm od dna butelki, a w drugiej robimy około 6 dziur wzdłuż butelki (prezentacja: zał. 1). Zaklejamy dziury w butelkach taśmą klejącą i wkładamy obie butelki do akwarium. Następnie do obu butelek wlewamy wodę. Odklejamy taśmę klejącą. W butelce pierwszej woda wylewa się równomiernie z każdej dziurki, natomiast
z butelki drugiej woda wylewa się z różną siłą z różnych dziurek.

Pytane do uczniów: Czy woda ma taką samą siłę w każdym miejscu?

Uczniowie: Woda ma różną siłę w różnych miejscach.

Pytanie do uczniów: Gdzie woda ma najmniejszą siłę w butelce z różną wysokością dziur?

Woda ma najmniejsza siłę w górnych dziurkach, a największą w dolnych dziurkach.

Teoria: Woda na różnych poziomach może mieć różną siłę. Ta siła wody to inaczej ciśnienie hydrostatyczne. Im głębiej woda sięga, tym w danym miejscu ma większe ciśnienie hydrostatyczne. Woda w butelce z dziurkami na jednym poziomie wypływa z taką samą siłą, ponieważ ma ona w każdym miejscu takie samo ciśnienie hydrostatyczne. Zasada jest więc prosta: im głębiej, tym większe ciśnienie atmosferyczne panuje w danej głębokości.

Faza podsumowująca:

1.         Uczniowie piszą na karteczkach:

Jakie poznałem/am dzisiaj właściwości wody?

a)         Woda występuje w trzech stanach skupienia, a to w jakim stanie się znajduje, zależy od temperatury w jakiej znajduje się woda. Temperatura wpływa na prędkość poruszania się cząsteczek wody;

b)         Na powierzchni wody znajduje się siła napięcia powierzchniowego, która tworzy delikatną błonę,

c)         Ciśnienie hydrostatyczne zależy od danej głębokości w danym miejscu: im głębiej, tym ciśnienie atmosferyczne jest większe.

2.         Omówienie wniosków klasy, zwrócenie uwagi na najważniejsze wnioski z lekcji.

3.         Ocena pracy uczniów:

a)         Przyznanie osobom pomagającym w doświadczeniach - plusy (motywce – naklejki w kształcie cząsteczki wody), a osobom najbardziej aktywnym – oceny bardzo dobre z aktywności,

b)         Podsumowanie postawy klasy,

4.         Pożegnanie.

 Bibliografia:

- informacje własne,

- zasoby internetowe.

Załącznik 1. Prezentacja PowerPoint

Pluszaki dla chorych dzieci

Szkolne Koło Wolontariatu podjęło kolejną akcję 

i zachęciło do pomocy także innych uczniów naszej szkoły. 

W okresie od 17 do 21 października zbierane były pluszowe maskotki, które zostały przeznaczone dla chorych dzieci. 

Uczniowie przynieśli do biblioteki wiele innych zabawek. 

Pani Ania Białek z Dawidem Wieczorkiem i Krystianem Hantschem 

doliczyli się ich aż 47! 

Nie były to tylko pluszaki-misiaki, bo znalazły się także inne: 

foki, słonie, myszki, wąż i wiele innych!

Dzięki Wam, Drodzy Uczniowie, pojawi się uśmiech na niejednej buzi :) 

Dziękujemy!

Szkolne Koło Wolontariatu

Ogólnopolski Dzień Praw Dziecka

Nie ma dzieci, są ludzie
Janusz Korczak

W tym roku, po raz pierwszy, obchodzony jest Ogólnopolski Dzień Praw Dziecka. Uchwałę w tej sprawie 7 listopada tego roku podjął Sejm RP.

Joanna Kluzik – Rostkowska, Minister Edukacji Narodowej, oraz Marek Michalak, Rzecznik Praw Dziecka, w liście do szkół napisali:

Mamy nadzieję, że ustanowienie takiego dnia, uświadomi dzieciom, iż mają swoje prawa i powinny wiedzieć, jak z nich korzystać, a dorosłym przypomni, że mają tych praw zawsze przestrzegać. Pragniemy zachęcić Was, Drodzy Uczniowie
i Nauczyciele, do podjęcia podczas lekcji odbywających się 20 listopada, ciekawych inicjatyw, które staną się okazją do rozmów o prawach dziecka i jego potrzebach, nie tylko edukacyjnych. Chcielibyśmy, aby ten dzień trwale wpisał się w szkolną tradycję. Mamy nadzieję, że mądrej dyskusji towarzyszył będzie uśmiech i zabawa, a od tego roku 20 listopada stanie się Wielkim Dziecięcym Świętem.  Dzisiaj świętujemy także 25. rocznicę uchwalenia przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych najważniejszego dokumentu określającego prawa dziecka – Konwencji o Prawach Dziecka.  Polska była jej inicjatorem i współtwórcą. Dokument ten do dzisiaj nazywany jest Światową Konstytucją Praw Dziecka.

Z tej okazji w naszej szkole odbyły się lekcje poświęcone tematyce praw dziecka.

Uczniowie rozmawiali o tym czym są prawa, czemu służą, jak mądrze z nich korzystać… Czytali wybrane fragmenty Konwencji o Prawach Dziecka.  Przypomnieli sobie sylwetkę Janusza Korczaka, który mawiał, że „Dziecko to także człowiek tylko, że jeszcze mały.”. Każdy dorosły kiedyś był dzieckiem… Dokonali też analizy wiersza Marcina Brykczyńskiego „O prawach dziecka”:

Niech się wreszcie każdy dowie
I rozpowie w świecie całym,
Że dziecko to także człowiek,
Tyle, że jeszcze mały.
Dlatego ludzie uczeni,
Którym za to należą się brawa,
Chcąc wielu dzieci los odmienić,
Stworzyli dla Was mądre prawa.
Więc je na co dzień i od święta
Spróbujcie dobrze zapamiętać:

Nikt mnie siłą nie ma prawa zmuszać do niczego,
A szczególnie do zrobienia czegoś niedobrego.
Mogę uczyć się wszystkiego, co mnie zaciekawi
I mam prawo sam wybierać, z kim się będę bawić.

Nikt nie może mnie poniżać, krzywdzić, bić, wyzywać,
I każdego mogę zawsze na ratunek wzywać.
Jeśli mama albo tata już nie mieszka z nami,
Nikt nie może mi zabronić spotkać ich czasami.

Nikt nie może moich listów czytać bez pytania,
Mam też prawo do tajemnic i własnego zdania.
Mogę żądać, żeby każdy uznał moje prawa,
A gdy różnię się od innych, to jest moja sprawa.
Tak się tu w wiersze poukładały
Prawa dla dzieci na całym świecie,
Byście w potrzebie z nich korzystały
Najlepiej, jak umiecie.

Efektem pracy uczniów są też piękne ilustracje obrazujące dzieci z różnych stron świata oraz gazetki ścienne.

Warto przypomnieć podstawowe prawa dzieci:

• Osobiste: prawo do życia, prawo do tożsamości, prawo do rozwoju, prawo do wychowania w rodzinie, prawo do wyrażania własnych poglądów, prawo do informacji;
• Polityczne (publiczne): prawo do wyrażania własnych poglądów, prawo do uczestniczenia w stowarzyszeniach;
• Socjalne: prawo do godnych warunków życia i odpowiedniego poziomu życia, prawo do opieki zdrowotnej, prawo do odpoczynku;
• Ekonomiczne: prawo do nauki, ochrona prawa pracy (w ramach obowiązku nauki czy wakacyjnego zarobku).

Pamiętając o prawach dzieci uczniowie klasy 4 i 6 przygotowali, w ramach programu "Spokojna Szkoła", gazetkę ścienną pt: Dzieci też maja swoje prawa; 

 

a uczniowie klasy I gimnazjum przygotowali gazetkę ścienną namawiającą do zbierania „Góry grosza”, 

której celem jest zebranie funduszy na pomoc dzieciom wychowującym się poza własną rodziną, w tym na tworzenie i dofinansowanie domów dla dzieci, rodzinnych domów dziecka, pogotowi rodzinnych, zawodowych rodzin zastępczych oraz domów dziecka, które realizują prorodzinne programy wychowawcze (Powtórzone za: http://towarzystwonaszdom.pl/gora-grosza/). Te dzieci mają do tego prawo!!! Liczymy, że uzbieramy WIELKĄ GÓRĘ GROSZA.

Na zakończenie uczniowie przypomnieli, że oprócz praw, dzieci mają też obowiązki, o których także muszą pamiętać.

Oprac.
uczniowie kl. I gimnazjum
wychowawczyni P. Cichy

Psu na budę

Wolontariuszem się jest, a nie bywa. 

Tacy staramy się być. Dlatego w listopadzie zdeklarowaliśmy udział w I akcji „Psu na budę” prowadzonej przez Stowarzyszenie Inicjatywa Dla Zwierząt w Zielonej Górze (Oddział Stowarzyszenia Inicjatywa dla Zwierząt w Wolsztynie).

Celem akcji jest zbiórka karmy dla bezdomnych zwierząt przebywających 

w Gminnym przytulisku dla bezdomnych zwierząt w Wolsztynie oraz dla innych potrzebujących zwierząt z okolicy.

Szkoła, która zbierze największą ilość karmy do 15 grudnia dla Miejskiego Przytuliska dla bezdomnych zwierząt w Wolsztynie, zostanie uhonorowana tytułem „Zwierzoluba roku 2014”. Podstawą do „zwycięstwa” będzie protokół przekazania karmy.

Szkolne Koło Wolontariatu rozpowszechniło akcję na terenie naszej szkoły. Od 3 do 15 listopada 2014 roku przynosiliście, Drogie Koleżanki i  Koledzy, karmę, koce, miski… Nie zawiedliście!!!

W dniu 17 listopada 2014 roku wolontariusze z III gimnazjum: Justyna, Adrian i Kamil oraz ich koledzy z klasy wraz z panią Patrycją (koordynatorem akcji na terenie naszej szkoły) zliczyli przyniesione dary rzeczowe.

Oto lista:

1.   Koc – 6 sztuk
2.   Ręcznik frote – 8 sztuk
3.   Ręcznik kuchenny – 5 sztuk
4.   Miska – 1 sztuka
5.   Piłki tenisowe – 4 sztuki
6.   Karma sucha – 24 kg i 6 dag
7.   Karma „mokra” – 8 kg i 30 dag

DZIĘKUJEMY!!!

…bo to Wasze dobre serce „przyniosło” dary dla psiaków.

Wynik zostanie ogłoszony 19 grudnia 2014 roku. Zatem trzeba poczekać :)

Oprac.
Wolontariusze: Justyna Weiss, Adrian Pryputniewicz, Kamil Tomiak
Koordynator P. Cichy